Przedszkole nr 3
w Złotowie
Plac Wolności 12, 77-400 Złotów
tel. 67 263 3266
e-mail: p3@przedszkola-zlotow.pl
KĄCIKA DLA RODZICÓW
JAK POMÓC DZIECKU ŁAGODNIE PRZEJŚĆ PROCES ADAPTACJI?
- Weź razem z dzieckiem udział w spotkaniach adaptacyjnych. Dzięki nim obejrzycie nowe miejsca, poznacie nauczycieli, innych rodziców i dzieci, które również po raz pierwszy przyjdą do przedszkola. Pamiętaj, by stopniowo przyzwyczajać dziecko do zmian – łatwiej będzie mu przejść przez ten trudny czas.
- Zadbaj o to, aby przedszkole nie kojarzyło się dziecku z pierwszym rozstaniem z rodzicami. Pozostaw je na kilka godzin z innymi dorosłymi (np. dziadkami, znajomymi) – w ten sposób maluch zacznie akceptować nową sytuację, upewni się, że zawsze ktoś po niego wróci.
- Wspólnie z dzieckiem sporządź listę przyborów, jakich będzie potrzebować w przedszkolu. Wybierz się razem z nim na zakupy. Bardzo ważne jest, aby dziecko miało poczucie swojego udziału w zakupach, dlatego pozwól mu dokonywać wyborów. Jego zadowolenie z pewnością zwiększy chęć pójścia do przedszkola i wypróbowania nowych rzeczy.
- Dużo rozmawiaj z dzieckiem o przedszkolu, nastaw je pozytywnie do nowego miejsca. Warto opowiadać malcowi, jakie panują tam zasady, co go czeka. Przedstaw dziecku zachęcający, ale realny obraz przedszkola. Nie oszukuj, gdyż maluch doskonale to wyczuwa, a tym samym bardzo szybko traci zaufanie.
- Daj dziecku tyle czasu, ile będzie potrzebowało, aby przygotować się do nowych warunków. Radzenie sobie ze stresem adaptacyjnym jest sprawą indywidualną i u każdego może przebiegać inaczej (od kilku dni u jednych przedszkolaków, do kilku miesięcy u innych). Pamiętaj o tym, aby nie porównywać dziecka z rówieśnikami. Nie bagatelizuj także jego lęków i obaw przed przedszkolem, lecz wspieraj je w tym okresie.
- Zwróć uwagę na krótkie pożegnania. Warto często mówić dziecku, że zawsze po nie ktoś przyjdzie (ty, babcia czy dziadek). Zapewniaj je także o swojej miłości. Zadbaj o to, aby osoba, która odprowadza dziecko do przedszkola, była opanowana i w miarę stanowcza. Pamiętaj – nie okazuj dziecku własnych rozterek podczas rozstania, bowiem wtedy przekazujesz mu własne lęki.
- Stopniowo przyzwyczajaj dziecko do przedszkola. Jeśli jest to możliwe, przez pierwsze dni odbieraj je wcześniej. Pamiętaj jednak, żeby nie obiecywać czegoś, czego nie jesteś w stanie spełnić. Zawsze dotrzymuj słowa – daje to poczucie bezpieczeństwa.
- Po powrocie z przedszkola zachęć dziecko do tego, aby opowiadało, co się działo tego dnia, co mu się podobało, a co nie. Powinno ono wiedzieć, że wszystko może opowiedzieć rodzicom, oraz że w każdej sytuacji może liczyć na ich pomoc. Jeśli malec nie chce opowiadać, nie zmuszaj go i nie zadawaj zbyt wielu pytań.
- Warto pozwolić dziecku zabrać do przedszkola ulubioną zabawkę. Takie rozwiązanie zwiększy poczucie bezpieczeństwa, a ulubiona maskotka z pewnością okaże się niezastąpionym wsparciem i pomocą w trudnych chwilach.
- Nie wyręczaj dziecka. Zachęcaj je do samodzielnego ubierania się, mycia rąk czy zjadania posiłków. Wspieraj w trudnych sytuacjach, daj mu czas i okazuj cierpliwość. Dziecko, które jest samodzielne, zapewne będzie czuło się pewniej i bezpieczniej w nowym miejscu.
Źródło: Czasopismo „Wychowanie w Przedszkolu”
KRYTERIA WYBORU KSIĄŻEK DO CZYTANIA DZIECIOM
opracowane przez Fundację „ABCXXI – Cała Polska czyta dzieciom”
Dobra literatura dla dzieci powinna wspierać zdrowy rozwój dziecka we wszystkich wymiarach: emocjonalnym, poznawczym, intelektualnym, społecznym, kulturalnym i moralnym.
Książki powinny służyć rozwojowi języka i empatii, nauce myślenia – logicznego, krytycznego, a także abstrakcyjnego, wspieraniu zainteresowań i otwartości na świat, poszerzaniu wiedzy, rozwijaniu życzliwości do innych, poczucia humoru, dobrego smaku, uwrażliwianiu na piękno, wzmacnianiu poczucia własnej wartości i prawego charakteru – słowem wspieraniu i rozwijaniu potencjału oraz najlepszych cech dziecka.
Do głośnego czytania dzieciom warto wybierać książki:
-skierowane do dziecka, zrozumiałe i ciekawe dla niego;
-dostosowane do wieku i wrażliwości dziecka, nie wzbudzające lęków i niepokoju;
-sensowne - o czymś istotnym dla dziecka lub uczące czegoś ważnego;
-napisane lub tłumaczone poprawnym i pięknym językiem;
-uczące racjonalnego myślenia;
-przynoszące rzetelną wiedzę;
-kształtujące postawę optymizmu i wiary w siebie oraz pozytywne nastawienie do świata;
-rozwijające poczucie humoru, także abstrakcyjnego;
-rozwijające dobry smak, oferujące rozrywkę na wysokim poziomie;
-rozwijające wrażliwość estetyczną;
-niosące przesłanie szacunku wobec dziecka, ludzi, innych istot, zwierząt, przyrody, kraju, uznanych norm społecznych i sprawiedliwego prawa;
CZYTAJ DZIECKU 20 MINUT DZIENNIE-CODZIENNIE!
Czytanie na głos niemowlęciu stymuluje rozwój jego mózgu.
Czytanie kilkulatkowi rozbudza w nim ciekawość świata i pomaga mu zrozumieć siebie i innych.
Wspólne głośne czytanie z nastolatkiem pomoże mu pokonać wiele problemów wieku dorastania.
"Bez względu na to ile masz zajęć, najważniejszą rzeczą, jaką możesz zrobić dla przyszłości swego dziecka, oprócz okazywania mu miłości przez przytulanie, jest codzienne głośne czytanie oraz radykalne ograniczenie telewizji".
,,NIKT NIE RODZI SIĘ CZYTELNIKIEM, CZYTELNIKA TRZEBA WYCHOWAĆ, CODZIENNIE CZYTAJĄC DZIECKU NA GŁOS."
Rodzicu;
• Wprowadź rytuał głośnego czytania dziecku 20 minut dziennie.
• Jeśli dziecko o to prosi - wielokrotnie czytaj tę samą książkę lub wiersz.
• Pozwalaj na pytania, rozmowy, powrót do poprzedniej strony.
• Unikaj podziałów na książki dla chłopców i dla dziewcząt.
Bądź przykładem - dzieci powinny widzieć dorosłych zagłębionych we własnych lekturach
CZYTANIE POWINNO SIĘ DZIECKU ZAWSZE KOJARZYĆ Z RADOŚCIĄ, NIGDY Z PRZYMUSEM, KARĄ CZY NUDĄ .
Warto wiedzieć, że :
Badania naukowe potwierdzają, że głośne czytanie dziecku:
• buduje mocną więź między dorosłym i dzieckiem
• zapewnia emocjonalny rozwój dziecka
• rozwija język, pamięć i wyobraźnię
• uczy myślenia, poprawia koncentrację
• wzmacnia poczucie własnej wartości dziecka
• poszerza wiedzą ogólną
• ułatwia naukę, pomaga odnieść sukces w szkole
• uczy wartości moralnych, pomaga w wychowaniu
• zapobiega uzależnieniu od telewizji i komputerów
• chroni przed zagrożeniami ze strony masowej kultury
• kształtuje nawyk czytania i zdobywania wiedzy na całe życie.
Jak mądrze karać małe dziecko?
Dlaczego dzieci są nieposłuszne?
Każde dziecko, by stać się dobre, musi najpierw „posmakować zła”. Niewłaściwe zachowanie malucha wcale jednak nie wynika z chęci zrobienia na złość rodzicom. To prostu eksperyment mający na celu poznanie ich reakcji. Zatem to od rodziców zależy, czy niepożądane zachowania wejdą na stałe do repertuaru dziecka, czy będą się zdarzać coraz rzadziej, aż znikną.
Jakie kary są najpopularniejsze wśród rodziców?
3-4 latków najczęściej rodzice karzą pojedynczymi klapsami (nie zawsze bolesnymi), nerwowym pokrzykiwaniem i pogróżkami („jeśli nie zjesz, nie wstaniesz od stołu”), a także szantażem emocjonalnym („jak ciągle będziesz taki niegrzeczny przestanę cię kochać”). Tymczasem współczesna pedagogika i psychologia rozstrzyga tę sprawę jednoznacznie. Wychowanie nie powinno opierać się na karach.
Jak mądrze karać małe dziecko?
Zamiast karać dziecko za to, czego nie akceptujesz, spróbuj skupić się na wspieraniu zachowań pozytywnych. Zamiast zakazywać, krzyczeć, dawać klapsy - wprowadź zasady, ustal granice i nie szczędź maluchowi pochwał. A jeśli to nie zadziała...
... co robić, gdy dziecko nie zasługuje na pochwałę?
Kiedy malec wpada we wściekłość i nie chce zrobić tego o co prosisz, wyjdź z pokoju i pozostaw go samego przez chwilę - najlepiej na tyle minut, ile ma lat. Następnie wróć do pokoju, usiądź koło niego i spokojnie wyjaśnij problem. A potem nie wracaj już do tego, co się wydarzyło.
Jak karać małe dziecko? 7 najważniejszych zasad
- Decydując się na jakąś karę, nie odkładaj jej na później.
- Nie pertraktuj z dzieckiem w sprawie kary.
- Pomóż dziecku zrozumieć co się stało.
- Ucz dziecko właściwego zachowania, dając mu dobry przykład. To co robisz, ma większe znaczenie niż to co mówisz.
- Nie próbuj wprowadzać dyscypliny, gdy jesteś wściekła.
- Bądź konsekwentna, ale bez przesady. Czasem trzeba przyznać się do błędu.
- Przytul dziecko z miłością, gdy dziecko zostało ukarane, a konflikt zażegnany.
Dlaczego klapsy jako forma kary są nieskuteczne?
Bite dziecko rośnie w przeświadczeniu, że musi robić to co każą rodzice, bo dorośli są silniejsi. Bijąc malucha, jednocześnie wysyłasz do niego komunikat „jesteś zły, nie zasługujesz na szacunek”. Nieprawda, że bijemy z miłości, bo chcemy dziecko czegoś nauczyć. Bijemy z bezsilności, bo nie umiemy poradzić sobie inaczej. Nie wpadaj jednak w poczucie winy gdy klepniesz palcami małą rączkę, która zbliża się do palącej świecy lub gdy raz dasz maluchowi klapsa. Przeproś za niego dziecko i zapewnij, że bez względu na to, co się stało, bardzo go kochasz.
Jak rozbroić złoszczącego się malucha?
Doświadczony psycholog i terapeuta, Hanna Olechnowicz radzi stosować wymyśloną przez siebie strategię, którą nazwała „pomóż mi”. Jeśli 2-4 latek jest tak wściekły, że nic do niego nie dociera, zrób tak: usiądź na fotelu ze zmęczoną miną, wyciągnij w kierunku malca rękę i poproś, by pomógł ci wstać. Pozwól maluchowi poczuć się silnym i dobrym, a na pewno zły humor minie i dalszą część dnia przeżyjecie już w zgodzie.
Jak nie wolno karać małego dziecka?
- Nie stosuj kar fizycznych klapsów, bicia, potrząsania maluchem.
- Nie strasz ojcem: „zobaczysz, jak tata przyjdzie, to ci pokaże”.
- Nie mów o dziecku źle przy innych np. – „ona jest okropna, już nie mogę z nią wytrzymać”, dzieci identyfikują się z nadaną etykietą.
- Nie upokarzaj malucha, porównując go z „grzecznymi” dziećmi.
- Nigdy nie strasz, że przestaniesz dziecko kochać.
- Nie mów – „Jak nie zjesz zupy, nie dostaniesz deseru” – słodycze nie powinny być ani karą, ani nagrodą.
- Nie wygłaszaj długich przemówień, stanowcze „nie” i 3-4 zdania wyjaśnienia wystarczą.
Przedszkole nr 3 w Złotowie
Plac Wolności 12, 77-400 ZłotówE-mail: p3@przedszkola-zlotow.pl